Kim jest wydra


Wydra jest drapieżnym ssakiem ziemno-wodny zaliczanym do rodziny łasicowatych.

Opływowy kształt ciała, duży, silny ogon, stanowiący motor napędowy podczas podwodnych pościgów za ofiarami oraz przednie łapy umożliwiające chwytanie i przytrzymywanie pokarmu niczym prawdziwe dłonie, to cechy charakterystyczne wydry europejskiej. Jej brązowe na wierzchu oraz jasne od spodu futro czyni wydrę praktycznie niewidoczną dla jej słabo widzących ofiar, czyli ryb, stanowiących główne pożywienie ssaka. Wydra uzupełnia swój jadłospis także gryzoniami, ptakami wodnymi i błotnymi a nawet rakami czy żabami.


Noszę ciepły płaszcz

Wydra jest nieufna, żyje samotnie, jest aktywna głównie w nocy. Przed zimnem chroni ją grube futro, o które musi bardzo dbać i pielęgnować je tak, aby utrzymał się na nim płaszcz tłuszczowy, zapobiegający przedostaniu się wody do skóry, co mogłoby spowodować chorobę i śmierć zwierzęcia. Futro wydr jest jednym z najgęstszych na świecie. Na centymetr kwadratowy skóry przypada do 50 razy więcej włosów niż u człowieka.

Mieszkam w norce i lubię czystą wodę

Wydra europejska zaliczana jest do grona doskonałych pływaków, dlatego niemal cały czas spędza w pobliżu wody. Niechętnie się od niej oddala, chociaż potrafi podejmować dalekie wędrówki, kiedy w jej rodzimym siedlisku braknie pokarmu.

Spotkać ją można nad brzegiem Bałtyku, nad brzegami rzek, potoków, stawów i jezior, gdzie buduje nory, do których wejście znajduje się pod powierzchnią wody. Najchętniej wybiera akweny z czystą wodą i z bujną roślinnością.

Wydra jest trudna do obserwacji, ponieważ wiedzie nocny tryb życia. Determinuje to rozwój pewnych cech charakterystycznych wydry jakimi są między innymi wibryssy, czyli długie, bardzo dobrze rozwinięte włosy, na których znajdują się receptory czuciowe, pozwalające wydrze lepiej określić położenie oraz wielkość potencjalnej ofiary, w sytuacji gdy znajduje się ona pod wodą.

Lubię dobrze zjeść

Główny jej pokarm stanowią ryby, ale uzupełnia pożywienie także gryzoniami, ptakami wodnymi i błotnymi (w niewoli zjadają nawet 2 kg ryb dziennie). Na polowania wychodzi nocą. Od wody oddala się bardzo niechętnie. Jeśli jednak głód zmusi ją do szukania pożywienia, potrafi podejmować nawet dalekie wędrówki, w czasie których może czynić szkody również
w gospodarstwach rolniczych, polując na drób domowy. Obecnie są to jednak bardzo rzadkie przypadki. Pokaźną zdobycz zwierzątko wyciągają na brzeg. Natomiast mniejsze kąski zjada leżąc na plecach na powierzchni wody.

Uwielbiam zabawę i psoty

Wydra została umieszczona w polskiej Czerwonej Księdze gatunków ginących.
Rybołówstwo oraz zanieczyszczenie wód spowodowały zmniejszenie ilości ryb – podstawowego pokarmu tego ssaka. Coraz mniej jest także terenów, na których te zwierzęta mogą czuć się dobrze- osuszane są bagna, likwidowane starorzecza, wycinane trzciny. Regulacja rzek oznacza niszczenie nor i kryjówek. Dodatkowo, ze względu na piękne futro, wydra została prawie całkowicie wytrzebiona przez myśliwych i kłusowników.

Jestem pod ochroną

Wydra jest ginącym gatunkiem. Ze względu na piękne futro została prawie całkowicie wytrzebiona przez myśliwych i kłusowników. Rybołówstwo oraz zanieczyszczenie wód spowodowały zmniejszenie ilości ryb – podstawowego pokarmu tego ssaka. Coraz mniej jest także terenów, na których te zwierzęta mogą czuć się dobrze – osuszane są bagna, likwidowane starorzecza, wycinane trzciny. Regulacja rzek oznacza niszczenie nor i kryjówek.

Wydry zostały umieszczona w polskiej Czerwonej Księdze gatunków ginących. Są też chronione przepisami Konwencji Waszyngtońskiej (CITES)– układu ograniczającego handel zagrożonymi gatunkami roślin i zwierząt.

W Europie jest prowadzony program, którego celem jest ocalenie wydr. Uczestniczą w nim ogrody zoologiczne, w których hoduje się te zwierzęta, by je reintrodukować, czyli przywracać na tereny, na których niegdyś żyły.

Wydra jest „herbowym” zwierzęciem Drawieńskiego Parku Narodowego, znajdującego się na Pojezierzu Południowopomorskim. Pracownicy Parku szacują, że nad Drawą i Płociczną żyje od 14 do 18 wydr. Mają tu doskonałe warunki.

Ich uroda, gracja, inteligencja i skłonność do zabaw sprawiają, że niejedna osoba marzy o oswojeniu takiego zwierzątka. I jest to możliwe. Najsłynniejszą polską wydrą była ta, którą w swych pamiętnikach opisywał Jan Chryzostom Pasek. Wydra potrafi płynąć pod wodą ponad 400 metrów bez zaczerpnięcia powietrza z szybkością sięgającą chwilami 11-14 kilometrów na godzinę. Mogą wytrzymać bez powietrza nawet 7 minut. W zimie, gdy spadnie śnieg, wydra potrafi zjeżdżać po zboczach „jak na sankach”.